Gurup Seven Şileli Kızlar

Merve 23 yaşındaydı. Hayatının en sessiz ama en gürültülü günlerini yaşıyordu. Şile escort geldiğinden beri zaman daha yavaş akıyor gibiydi. Sabahları denizin içe işleyen tuz kokusuyla uyanıyor, akşamları yokuş yukarı yürürken ayaklarının altında gıcırdayan taşları dinliyordu. Bu sessiz şehirde, geçmişin yankılarıyla baş başaydı artık.

İstanbul’da doğmuştu, kalabalık bir evde büyümüştü ama kendini hiçbir zaman ait hissetmemişti. Ailesi, özellikle de babası, onun tek derdinin “başını eğip uslu durmak” olması gerektiğine inanmıştı. Okumak istemiş, yazmak istemiş, bir hayat kurmak istemişti ama hep bir şekilde engellenmişti.

19 yaşında evden kaçtı. İlk zamanlar bir arkadaşının yanında kaldı. Sonra marketlerde çalıştı, kafelerde bulaşık yıkadı. Her ay kirayı denkleştirmek için türlü hesaplar yapıyordu. Zamanla dostlar azaldı, yorgunluk çoğaldı. Sonunda bir gün cebinde sadece 70 lirası varken Şile otobüsüne bindi. Nereye gittiğini bilmeden, sadece gitmek için…

Şile grup esc ilk günlerini sahil kenarındaki eski bir pansiyonun çatı katında geçirdi. Küçük, soğuk ama en azından sessizdi. Geceleri düşünmekten uyuyamıyor, gündüzleri çare arıyordu. Bir süre sonra iş bulamayınca, tanıdığı bir kadın ona “daha fazla kazanabileceği” bir seçenek sundu. Başta itiraz etti. Ama açlık, utancın bile önüne geçer bazen.

Gece işlerini kabul etti. Her seferinde bir parçasını kaybediyor gibi hissediyordu. Ama yine de devam etti. Çünkü başka seçeneği yoktu.

Bir gün, Şile Halk Eğitim Merkezi’nde “Kadınlar İçin Yaratıcı Yazarlık Atölyesi” ilanını gördü. “İçini dök. Hikâyeni anlat.” yazıyordu afişte. Kalbi hızlı çarptı. Belki de bir çıkış vardı. Ertesi gün oradaydı. Masaya oturduğunda elleri titredi. İlk satırını şöyle yazdı:
“Yutkunduğum her şey, boğazımda taş gibi büyüdü.”

Yazdıkça içi açıldı. Geceleri değil, gündüzleri yaşamaya başladı. Bir gün öykülerinden biri yerel bir dergide yayımlandı. Artık Merve’nin ismi sadece geçmişinde değil, kelimelerinde de yaşıyordu. Şile escort taşlı sokaklarında yürürken artık kafasını eğmiyor, kendi yolunu çiziyordu.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir